Τ.Θ. 83
Τ.Κ. 81100
Μυτιλήνη
peirates@riseup.net
Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι
Μυτιλήνης λειτούργησε στον κατειλημμένο
χώρο της οδού Αγίας Σοφίας 17 στην Επάνω
Σκάλα Μυτιλήνης, από τις 9 Απρίλη 2000
μέχρι και τις 4 Μάη 2000. Η κατάληψη
εκκενώθηκε μετά από μήνυση των
Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης
που είχαν τους τίτλους ιδιοκτησίας του
κτηρίου και την επέμβαση των μπάτσων.
Πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια
κατάληψης κτηρίου σε επαρχιακή πόλη της
ελλάδας.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει
ψηφιοποιημένο όλο το σχετικό με την
κατάληψη υλικό, το οποίο μόλις είναι
έτοιμο θα αναρτηθεί στην σελίδα αυτή.
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Μυτιλήνης
Μπορεί και να μας ξέρετε, μπορεί
και να 'χουμε γνωριστεί. Είμαστε εκείνες
και εκείνοι, που προσπαθήσαμε να
νεκραναστήσουμε το εγκαταλελειμμένο
σπίτι στην οδό Αλκαίου, το Νοέμβρη,
μπαίνοντας, καθαρίζοντας
και λειτουργώντας το για δύο μέρες, μόνο.
Οι κλειδοκράτορες του σπιτιού και της
τάξης, όμως, ευφραίνονταν στη θέα της
εγκατάλειψης, και μας το πήραν. Είμαστε
εκείνες και εκείνοι, που πιστεύαμε, και
επιμένουμε σ' αυτό, πως η κοινωνία
και εμείς μαζί της, δεν έχει ανάγκη από
κανέναν ειδικό
της διαχείρισης, της διαχωρισμένης εξουσίας
και του πολιτικού
– κομματικού συναφιού, για να
οργανωθεί, να αναπτυχθεί, να ζήσει.
Είμαστε ένα πολύμορφο τσούρμο φοιτητών,
εργαζομένων, άνεργων, ντόπιων και μη, που
συνευρέθηκε για να χτίσει μια συλλογικότητα
με λόγο και πράξη για όσα μας αφορούν,
χωρίς να έχουμε, ή να αποζητάμε, αρχηγούς
και προέδρους, δίχως να καταφεύγουμε,
ή να επαναπαυόμαστε, σε ψηφοφορίες
και πλειοψηφίες.
Λειτουργούμε, αποφασίζουμε και
αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, με βάση
τη Συνέλευσή
μας, που στηρίζεται στις αρχές της ισότιμης
συμμετοχής όλων μας, του διαλόγου και της κριτικής,
της συνδιαμόρφωσης των απόψεων,
της κοινής έκφρασης και των ομόφωνων
αποφάσεων. Με κατακτημένες, κοινές
συμφωνίες, είμαστε πολέμιοι κάθε μορφής ρατσισμού,
σεξισμού, φασισμού, εθνικισμού. Ενάντια
και δίχως ιεραρχία, μας ενδιαφέρει
η άμεση και αδιαμεσολάβητη
επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων,
μακριά από το κέρδος,
το χρήμα, την
υστεροβουλία.
Γυρνώντας στην πόλη, οι
επιλογές μας πολλές… Δεκάδες κυριλάτα
BAR,
"προσφέρουν" άφθονο αλκοόλ, εάν
μπορείς να το πληρώσεις. Δεκάδες μοδάτα
CLUB,
"προσφέρουν" άφθονη, οργανωμένη
και ακριβοπληρωμένη
(επίσης) διασκέδαση, εάν μπορείς να την
αντέξεις. Κατά τ' άλλα, καλά! Στην πόλη
αυτή, μπορείς να συναντηθείς με
ανθρώπους, αλλά σε χώρους που ανήκουν σ'
άλλους, που ελέγχονται από άλλους, που
δεν μπορείς να επιδράσεις πάνω τους, σε
χώρους όπου κυριαρχούν η κατανάλωση,
η αδράνεια, το
χρήμα, η μοναξιά… Έλα, όμως, που κάτι
τέτοιο δε μας κάνει. Δε μας φτάνει. Δε μας
ικανοποιεί. Που ψάχνουμε χώρους
συνεύρεσης ανοιχτούς, χώρους που
να προωθούν τη δημιουργικότητα
και την επικοινωνία, χώρους
ζωντανούς, χώρους που να μιλάνε και όχι
να "λένε", που ν' απαντάνε και να ομορφαίνουν
την καθημερινότητά μας.
Γυρνώντας, ξανά, στην πόλη, τέτοιους χώρους δε βρήκαμε. Βρήκαμε, όμως, καμιά εκατοστή σπίτια, άδεια, παρατημένα, ερειπωμένα. Άδεια σπίτια που αργοπεθαίνουν, εκτεθειμένα στις ορέξεις του καιρού και της εγκατάλειψης. Άδεια σπίτια άλλης αρχιτεκτονικής, εξαφανισμένης πια, που μπορεί και σκοπίμως να αφήνονται στην τύχη τους (το οικόπεδο, βλέπεις, ίσως και ν' αξίζει παραπάνω). Άδεια σπίτια που μπορούν να στεγάσουν τις επιθυμίες μας, τις ανάγκες μας, την όρεξή μας για ζωή. Έτσι, φτάσαμε και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στην οδό Αγ. Σοφίας 17, στην Πάνω Σκάλα. Την Κυριακή 9 Απρίλη, μπήκαμε στο ανοιχτό και εγκαταλελειμμένο σπίτι, το καθαρίσαμε, το επισκευάζουμε και είναι πια ζωντανό, προσπελάσιμο (σύντομα και για ανθρώπους με αναπηρικά καροτσάκια) και σε περιμένει, εάν νιώθεις πως έχεις κάτι να κάνεις εκεί μέσα, εάν νιώθεις πως υπάρχει εκεί χώρος και για 'σένα.
Στο σπίτι λειτουργεί μόνιμη βιβλιοθήκη, έκθεση έντυπου υλικού (αυτόνομες εκδοτικές προσπάθειες, κόμιξ …), καθώς και φτηνό (στο κόστος) καφενείο. Οι δραστηριότητες αυτές θα επεκταθούν, ενώ αρκετά συχνά και σε τακτική βάση, κάτι θα παίζει.
ΠΕΡΝΑ
ΝΑ ΔΕΙΣ,
ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ,
ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙΣ
Έζησε κάποτε ένας
άνθρωπος στη Μυτιλήνη. Τον έλεγαν
Απόστολο Σημαντήρη, και αν ήταν καλός ή
κακός άνθρωπος δεν είμαι εγώ να σας το πω.
Ο καιρός που έζησε, το δεύτερο μισό του 19ου
αιώνα ήταν καλός καιρός για το νησί και
καλός καιρός για να κάνει κάποιος
περιουσία. Ακολουθώντας λοιπόν τον
δρόμο και των υπολοίπων που έγιναν
πλούσιοι εκείνη την εποχή, μάζεψε και
αυτός κτήματα πάνω στο νησί αλλά και
απέναντι,, έγινε έμπορος λαδιού,
σαπουνιού και λοιπών προϊόντων, και
άσκησε και την τοκογλυφία. Σημειωτέον
ότι για τους οθωμανούς που τότε κατείχαν
το νησί ήταν απαγορευμένο από την
θρησκεία να δανείζουν χρήματα με τόκο,
οπότε όλη η τοκογλυφία ασκήθηκε από τους
χριστιανούς. Μάζεψε λοιπόν στην ζωή του
ο εν λόγω Σημαντήρης μία μεγάλη
περιουσία, την οποία , λόγω και της
ταραγμένης προσωπικής του ζωής,
αποφάσισε να την δωρίσει κάπου μετά τον
θάνατο του. Πρώτη του επιλογή ήταν το
γαλλικό δημόσιο, καθότι ο Απόστολος
σύμφωνα με την τοπική κατανομή της
ισχύος, ήταν πρόξενος της Γαλλίας στο
νησί. Μπήκε όμως στην μέση η εκκλησία και
τον έψησε να αφήσει την περιουσία του σε
αυτή. Έκανε την διαθήκη του ο Α.Σ. και
είπε ότι αφήνει τα κτήματα του, κοντά 7000
στρέμματα με 23000 ελιές, το αρχοντικό του
και τέσσερα μαγαζιά στην αγορά της
Μυτιλήνης, ώστε αυτά να διαχειρίζονται
κατά πρότυπο τρόπο, και από τα έσοδα να
σπουδάζουν άποροι και ευσεβείς Λέσβιοι
την τέχνη της γεωργίας. Και έφυγε από τον
μάταιο τούτο κόσμο κάνοντας μία καλή
πράξη. Για την διαθήκη αυτή πολλά
ακούστηκαν, όπως ότι έστειλε η εκκλησία
παπά να φυλάει το πτώμα για να μην
αλλάξει η διαθήκη την τελευταία στιγμή,
και ότι ρίχτηκε με αυτό τον σκοπό μια οικονόμος στον παπά, και πάνω
στο μπαλαμούτι ρίξανε την λαμπάδα πάνω
στο πτώμα, και το πτώμα άρπαξε, και τον
άλλαξαν ρούχα τον πεθαμένο, γιατί τα
πρώτα του τα ρούχα κάηκαν, αλλά τι τα θες
αυτά, παλιές ιστορίες και κουτσομπολιά.
Αλήθεια είναι ότι η διαθήκη το 1926
γράφτηκε, όταν και πέθανε ο Α.Σ, αλλά
ανοίχτηκε και τέθηκε σε ισχύ 5 ολόκληρα
χρόνια μετά, το 1931, οπότε και η εκκλησία
αρχίζει να εκμεταλλεύεται την δωρεά.
Τα κτήματα και τα
μαγαζιά απέδιδαν ένα σταθερό εισόδημα.
το οποίο δεν ξέρουμε που πήγαινε,
πιθανόν όμως ένα κομμάτι του να πήγε για
την αποπεράτωση του νοσοκομείου. Το 1957
με βασιλικό διάταγμα το Κληροδότημα
Σημαντήρη αυτονομήθηκε από την υπόλοιπη
περιουσία των Φιλανθρωπικών
Καταστημάτων Μυτιλήνης πλέον, και στο
αγρόκτημα του δωρητή στην Καλλονή (6500
στρ.) ιδρύθηκε με την συνδρομή του Υπ.
Γεωργίας πρότυπος γεωργική σχολή. Η
γεωργική σχολή εκπαίδευσε πολλούς
Λέσβιους αγρότες τόσο στην γεωργία όσο
και στην κτηνοτροφία,, μέχρι όμως το 1982
οπότε και για άγνωστο λόγο έκλεισε. Από
το 1982 μέχρι και το 1995 οπότε το
κληροδότημα προσέλαβε τον τωρινό
διαχειριστή υπάρχει ένα κενό. Η οικία
του Σημαντήρη στο κτήμα συνέχισε να
χρησιμοποιείται για θερινή κατοικία του
Μητροπολίτη Μυτιλήνης και λοιπών υψηλών
προσώπων-προσκεκλημένων του (εξαιρετικά
κοινωφελές!), ενώ κάποιες εκτάσεις με
ελιές τις μάζευαν, παράνομα βέβαια,
οικογένειες της περιοχής. Με την κάλυψη
το 1995 της κενής για χρόνια(!) θέσης του
διαχειριστή της περιουσίας αρχίζει μία
νέα περίοδος εκμετάλλευσης της
περιουσίας την οποία θα δούμε παρακάτω.
Το σπίτι του στην πόλη παραχωρήθηκε για
κοινωφελή σκοπό, ήτοι στέγασε από το 1938
ως το 1964 το Β’ τμήμα χωροφυλακής. Το
υπόγειο έγινε μπουντρούμια όπου
χιλιάδες άνθρωποι φυλακίστηκαν και
βασανίστηκαν, γιατί καταλαβαίνετε τώρα,
στην κατοχή, τον εμφύλιο και ένθεν, το
κοινωφελές αφορούσε την εξυγίανση της
ελληνικής κοινωνίας από τον μιαρό
κομμουνισμό και λοιπά μιαρά φαινόμενα..
Οι δαρμένοι ήταν σίγουρα ευγνώμονες
στον ευεργέτη Σημαντήρη. Μετά το 1964, το
σπίτι στέγασε τον Οίκο τυφλών, και στην
συνέχεια στέγασε τους Προσκόπους. Αυτά
όμως τα πραγματικά κοινωφελή τέλειωσαν
και αυτά κάποια στιγμή στα μέσα της
δεκαετίας του 1980. Το σπίτι στην συνέχεια
νοικιάστηκε έναντι του ποσού των 10.000 δρχ
μηνιαίως σε έμπορο ο οποίος έψαχνε για
μία αποθήκη. Αποθήκη ήταν και μέχρι
κάποια χρόνια, οπότε και οι ιδιοκτήτες
πήγαν με τον ενοικιαστή στα δικαστήρια.
Το σπίτι κλειδώθηκε μαζί με τα
εμπορεύματα, και σπίτι και εμπορεύματα
αφέθηκαν να σαπίζουν.
Το 1995 ήρθε στο κληροδότημα καινούργιος διαχειριστής, σπουδαγμένος και η περιουσία άρχισε να εκμεταλλεύεται και πάλι. Αυτή την φορά με φαντασία. Σε ένα μεγάλο κομμάτι του αγροκτήματος ο διαχειριστής άρχισε την βιολογική καλλιέργεια της ελιάς, και έβγαλε μπόλικο λάδι, που έπιασε διπλάσιες τιμές απ’ το κανονικό, και χρήματα μπήκαν στα ταμεία μπόλικα. Και το ερείπιο πια σπίτι του Απόστολου αποφάσισαν να ξεφορτωθούν για να βάλουν κι άλλα λεφτά στο ταμείο, και επενδύσεις έβαλε ο διαχειριστής μπροστά, 100 εκατομμύρια, αλλά με τα μισά λεφτά “βοήθεια” απ’ την Ευρώπη. Και...και...και, και, και τι μας νοιάζει εμάς; Σάμπως θα ωφεληθούμε εμείς ποτέ απ’ την επιτυχία αυτή. Ο Απόστολος άφησε την περιουσία του για το κοινό καλό, μπας και καταφέρει να πιάσει τον Παράδεισο που πίστευε, όμως αυτοί που την έχουν τώρα φυλάνε τα λεφτά στ’ αμπάρια, για να χαίρονται με τα χοντρά μηδενικά που καταφέρνουν να βάλουν στα νούμερα. Δραχμή δεν πήρε κανένας “άπορος, ευσεβής και ενάρετος Λέσβιος αγρότης” για να πάει να σπουδάσει, εδώ και 18 πια χρόνια. Και ούτε πρόκειται αν θέλετε την γνώμη μου. Γιατί από ‘δω και μπρος η προσφορά του κληροδοτήματος είναι να κάνει πράγματα που θα του αυξάνουν τα κέρδη, και αν από σπόντα ωφεληθεί και κανένας άλλος έχει καλώς, αλλιώς “βλέπετε καλοί μου πως το κάνω” κι αν μπορείτε κάντε το κι εσείς. Εμείς όμως ρε μεγάλε δεν τυγχάνει να έχουμε 23000 ελιές και ένα καλό μισθό κάθε μήνα για να τις εκμεταλλευόμαστε όπως καταλαβαίνουμε. Γκε κε;
Τελικά,
στις 4 Μαΐου, και μετά από 3,5 εβδομάδες “διαπραγματεύσεων”,
ο πρόεδρος και το Δ.Σ. του Κληροδοτήματος
Σημαντήρη υπέβαλαν μήνυση κατ' αγνώστων
για καταπάτηση ιδιοκτησίας. Πριν να
έρθει η αστυνομία εκκενώσαμε το κτίριο.
Οι ιδιοκτήτες έκριναν σκόπιμο να
χτίσουν τις πόρτες και τα παράθυρα του
σπιτιού με τσιμεντόλιθους (!!!)
Η
αξία της ακίνητης περιουσίας του
Κ.Σ., σύμφωνα με τον ισολογισμό του
1997, εκτιμάται στα 676 εκατομμύρια δραχμές,
το δε σύνολο της περιουσίας του
ανέρχεται στα 868 εκατομμύρια δρχ. Και το
κληροδότημα, ακόμα και αν αξιοποιεί
κομμάτι μόνο της περιουσίας του, έχει
κέρδη. Με την εκμετάλλευση που κάνει από
το 1995 το Κ.Σ. στην περιουσία του ,
υπολογίζει ότι τις κακές χρονιές του
λαδιού έχει κέρδη 40-50 εκατομμύρια, και
τις καλές χρονιές του λαδιού 70-75
εκατομμύρια. Κέρδη, όχι έσοδα. Κοινώς,
την 5ετία 1996-2000 το Κ.Σ. πρέπει να έχει
συλλέξει κέρδη τουλάχιστον 260.000.000 δρχ.
Μπράβο του και μαγκιά του. Πλην όμως το
άκρως κερδοφόρο αυτό ίδρυμα σε αυτή την
πενταετία δεν έχει δώσει ούτε δραχμή για
την πραγματοποίηση των σκοπών του. Το
άκρως κερδοφόρο αυτό ίδρυμα σκοπεύει να
ξεφορτωθεί το σπίτι του δωρητή στην Αγ.
Σοφίας 17 έναντι 20 εκατ. δρχ, γιατί, λέει,
δεν το συμφέρει αλλιώς, και φυσικά δεν
δέχεται ούτε κουβέντα για την συμβολική
ενοικίαση του κτιρίου από εμάς, αφού
εμείς δεν γνωρίζουμε προσωπικά κανένα
προύχοντα για να μας κάνει το ρουσφέτι,
όπως έγινε με τον προηγούμενο
ενοικιαστή (10.000 δρχ ενοίκιο, για τον
κοινωφελή σκοπό της αποθήκευσης των
προϊόντων του, πάλι καλά που δεν το
έκαναν και στάβλο το σπίτι). Το άκρως
κερδοφόρο αυτό κληροδότημα δεν
αισθάνεται υποχρέωση να αναφερθεί σε
κανέναν για το που πήγαιναν τα έσοδα της
περιουσίας από το 1982 οπότε και σταμάτησε
να λειτουργεί την γεωργική σχολή. Όπως
υπεράνω όλων βρίσκονται και τα Φ.Κ.Μ, τα
οποία με ακίνητη περιουσία 3 δις και
άγνωστα κέρδη ετησίως, προσφέρουν στις
άπορες οικογένειες του νησιού, το
βοήθημα των 3000 δρχ εβδομαδιαίως! Και σε
αυτούς τους δύο οργανισμούς, για να
υπάρχει το πέπλο της αντιπροσώπευσης,
συμμετέχουν όλοι οι παράγοντες του
τόπου: ο δήμαρχος, ο πρόεδρος των γιατρών,
ο πρόεδρος των δικηγόρων, ο πρόεδρος του
επιμελητηρίου, ο πρόεδρος των
πρωτοδικών, ακόμα και αντιπρόσωποι των
εργαζομένων του δήμου και των
εργατοϋπαλλήλων, τρομάρα τους. Και όλοι
υποκλίνονται στην εξουσία του πρώτου
παπά, του Δεσπότη Μυτιλήνης. γιατί όλοι
έχουν παραπλήσια προσωπικά ή και
συλλογικά συμφέροντα. Του Δεσπότη, στον
οποίο η Αγία Γραφή λέει:
“Δίνε σε οποιονδήποτε σου ζητεί, και απ’ αυτόν που σου επήρε ότι σου ανήκει μην ζητήσεις να σου το επιστρέψει”, Λουκάς 6:30
“Ο
άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς
βλάβην αυτού”, Εκκλησιαστής 8:9
Και
όλοι εμείς οι από κάτω; Τρέχουμε να
ταχτούμε στον νταϊφά του προύχοντα, που,
ε όσο να ‘ναι έχει
τόοοση δύναμη που κάπου θα μας βολέψει.
Και γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου που
έδιωξαν οι πρόγονοι απ’ το κεφάλι τους
προύχοντες και κοτζαμπάσηδες, τρομάρα
μας.
Φίλοι,
Σε
όλα τα συμβούλια που αποφασίζουν για την
τύχη αυτού του τόπου συμμετέχουν 10, βία 15
άνθρωποι. Αυτοί έχουν την εξουσία και
ελέγχουν τα πάντα. Η δύναμη μας, όλων των
υπολοίπων, φτάνει με ένα φύσημα να τους
στείλει στα σπίτια τους τρομαγμένους.
Είναι αδιανόητο η περιουσία ιδρυμάτων
και κοινωφελών οργανισμών να γίνεται
αντικείμενο εκμετάλλευσης με βάση τα
κριτήρια της ελεύθερης αγοράς. Η
περιουσία αυτή δεν ανήκει στους
διαχειριστές της , αλλά στο κοινωνικό
σύνολο και μόνο σε αυτό. Τράπεζες,
δημόσιοι οργανισμοί και κοινωφελή
ιδρύματα οφείλουν να παραχωρούν μέρος
των ακινήτων που κατέχουν σε
συλλογικότητες της πόλης που επιθυμούν
να τα λειτουργήσουν για να στεγάσουν τις
ανάγκες τους, κάνοντας τα διαθέσιμα σε
ολόκληρη την πόλη.
Ζητάμε
να αποσυρθεί η μήνυση εναντίον μας και
να μας παραχωρηθεί με συμβολικό ενοίκιο
και για εύλογο χρονικό διάστημα το
εγκατελειμμένο κτίριο της οδού Αγ.
Σοφίας 17.
Το Σάββατο 13/5 το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Μυτιλήνης μετακομίζει στο πάρκο της Αγ. Ειρήνης. Μουσική, κουκλοθέατρο, βιντεοταινία, βιβλία, κουβέντα, ζωγραφική, υπαίθρια σκακιέρα.
(en) Anarchist News From Greece
From Chuck0 <chuck@tao.ca>
Date Sat, 7 Oct 2000 03:41:44 -0400
________________________________________________
A - I N F O S N E W S S E R V I C E
http://www.ainfos.ca/
________________________________________________
GREEK ANARCHIST BULLETIN
(late December '99 -Early September '00)
This bulletin is not covering all the actions that took place in Greece (such a bulletin would require many webpages), but describes the 'most' significant. It should be referred that besides the below described events, various activities were organized by anarchists/antiauthoritarians (counter-information campaigns, debates, arson attacks against state & capitalist elite ownership, festivals, happenings, etc.). At this moment there are active a-groups in 12 cities and towns.
........
In Mitilini, capital of Lesvos, the local antiauthoritarian group, after having organized many campaigns about squatting and self-management, decides to materialize its wishes. At 9th of April, an old abandoned house is occupied in order to be operated as a self-managed center. From the start, various activities are organized. At 4th of May, the squat is evicted, as the owner (a charity) brings the cops. Eventhough, the comrades go over well with local society.
.......